εμφιαλώνω
Greek
[edit]Etymology
[edit]εν (en, “in”) + φιάλη (fiáli, “bottle”) + -ώνω (-óno, “verb ending”), calque of French embouteiller. First attested 1892.
Verb
[edit]εμφιαλώνω • (emfialóno) (past εμφιάλωσα, passive εμφιαλώνομαι, ppp εμφιαλωμένος)
- to bottle
- Παρασκευάζεται και εμφιαλώνεται από …
- Paraskevázetai kai emfialónetai apó …
- Produced and bottled by …
- εμφιαλωμένο νερό ― emfialoméno neró ― bottled water
Conjugation
[edit]This verb needs an inflection-table template.
Related terms
[edit]- εμφιαλωμένος (emfialoménos, “bottled”)
- εμφιάλωση (emfiálosi)