εκπλήρωση
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek ἐκπλήρωσις (ekplḗrōsis, “completion”) with -ση (-si) suffix.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]εκπλήρωση • (ekplírosi) f
- fulfilment (the act of fulfilling; the act of consummating a desire or promise)
- Synonym: πραγματοποίηση f (pragmatopoíisi)
- discharge, performance (the act of accomplishing an obligation)
Declension
[edit]Declension of εκπλήρωση
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | εκπλήρωση • | εκπληρώσεις • | |
| genitive | εκπλήρωσης • | εκπληρώσεων • | |
| accusative | εκπλήρωση • | εκπληρώσεις • | |
| vocative | εκπλήρωση • | εκπληρώσεις • | |
| Older or formal genitive singular: εκπληρώσεως • | |||
Related terms
[edit]- εκπληρώνω (ekpliróno)
References
[edit]- ^ “εκπλήρωση”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998