εκπλήρωση
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek ἐκπλήρωσις (ekplḗrōsis, “completion”) with -ση (-si) suffix.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]εκπλήρωση • (ekplírosi) f
- fulfilment (the act of fulfilling; the act of consummating a desire or promise)
- Synonym: πραγματοποίηση f (pragmatopoíisi)
- discharge, performance (the act of accomplishing an obligation)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | εκπλήρωση (ekplírosi) | εκπληρώσεις (ekpliróseis) |
| genitive | εκπλήρωσης (ekplírosis) | εκπληρώσεων (ekpliróseon) |
| accusative | εκπλήρωση (ekplírosi) | εκπληρώσεις (ekpliróseis) |
| vocative | εκπλήρωση (ekplírosi) | εκπληρώσεις (ekpliróseis) |
Older or formal genitive singular: εκπληρώσεως (ekpliróseos)
Related terms
[edit]- εκπληρώνω (ekpliróno)
References
[edit]- ^ εκπλήρωση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language