εκκωφαντικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from unattested stem *εκκωφαν- + -τικός (-tikós), a calque of French assourdissant. The stem is formed from Ancient Greek εκ- (ek-) + κωφαίνω (kōphaínō) as a calque of Modern Greek ξεκουφαίνω (xekoufaíno).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]εκκωφαντικός • (ekkofantikós) m (feminine εκκωφαντική, neuter εκκωφαντικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εκκωφαντικός (ekkofantikós) | εκκωφαντική (ekkofantikí) | εκκωφαντικό (ekkofantikó) | εκκωφαντικοί (ekkofantikoí) | εκκωφαντικές (ekkofantikés) | εκκωφαντικά (ekkofantiká) | |
| genitive | εκκωφαντικού (ekkofantikoú) | εκκωφαντικής (ekkofantikís) | εκκωφαντικού (ekkofantikoú) | εκκωφαντικών (ekkofantikón) | εκκωφαντικών (ekkofantikón) | εκκωφαντικών (ekkofantikón) | |
| accusative | εκκωφαντικό (ekkofantikó) | εκκωφαντική (ekkofantikí) | εκκωφαντικό (ekkofantikó) | εκκωφαντικούς (ekkofantikoús) | εκκωφαντικές (ekkofantikés) | εκκωφαντικά (ekkofantiká) | |
| vocative | εκκωφαντικέ (ekkofantiké) | εκκωφαντική (ekkofantikí) | εκκωφαντικό (ekkofantikó) | εκκωφαντικοί (ekkofantikoí) | εκκωφαντικές (ekkofantikés) | εκκωφαντικά (ekkofantiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εκκωφαντικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εκκωφαντικός, etc.)
References
[edit]- ^ εκκωφαντικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language