εκκωφαντικός

Greek

Etymology

Learnedly from unattested stem *εκκωφαν- + -τικός (-tikós), a calque of French assourdissant. The stem is formed from Ancient Greek εκ- (ek-) + κωφαίνω (kōphaínō) as a calque of Modern Greek ξεκουφαίνω (xekoufaíno).

Pronunciation

• IPA^(key): /e.ko.fan.diˈkos/
• Hyphenation: εκ‧κω‧φα‧ντι‧κός

Adjective

εκκωφαντικός • (ekkofantikós) m (feminine εκκωφαντική, neuter εκκωφαντικό)

1. deafening, ear-shattering, earsplitting

Declension

Declension of εκκωφαντικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εκκωφαντικός •	εκκωφαντική •	εκκωφαντικό •	εκκωφαντικοί •	εκκωφαντικές •	εκκωφαντικά •
genitive	εκκωφαντικού •	εκκωφαντικής •	εκκωφαντικού •	εκκωφαντικών •	εκκωφαντικών •	εκκωφαντικών •
accusative	εκκωφαντικό •	εκκωφαντική •	εκκωφαντικό •	εκκωφαντικούς •	εκκωφαντικές •	εκκωφαντικά •
vocative	εκκωφαντικέ •	εκκωφαντική •	εκκωφαντικό •	εκκωφαντικοί •	εκκωφαντικές •	εκκωφαντικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εκκωφαντικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εκκωφαντικός, etc.)