εκατόνταρχος

Greek

Etymology

Ancient Greek ἑκατόνταρχος (hekatóntarkhos)

Noun

εκατόνταρχος • (ekatóntarchos) f (plural εκατόνταρχοι)

1. (military, history) centurion (commander of unit in the Ottoman and Roman armies)

Declension

Declension of εκατόνταρχος

	singular	plural
nominative	εκατόνταρχος (ekatóntarchos)	εκατόνταρχοι (ekatóntarchoi)
genitive	εκατόνταρχου (ekatóntarchou)	εκατόνταρχων (ekatóntarchon)
accusative	εκατόνταρχο (ekatóntarcho)	εκατόνταρχους (ekatóntarchous)
vocative	εκατόνταρχε (ekatóntarche)	εκατόνταρχοι (ekatóntarchoi)

Related terms

• εκατονταρχία f (ekatontarchía, “century - army unit”)

• and see: εκατό n (ekató, “hundred, 100”)

See also

• εκατονταετία f (ekatontaetía, “century, 100 years”)