δολοφονημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of δολοφονούμαι (dolofonoúmai), passive voice of δολοφονώ (“I murder”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ðo.lo.fo.niˈme.nos/
• Hyphenation: δο‧λο‧φο‧νη‧μέ‧νος

Participle

δολοφονημένος • (dolofoniménos) m (feminine δολοφονημένη, neuter δολοφονημένο)

1. murdered, assassinated

Declension

Declension of δολοφονημένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	δολοφονημένος (dolofoniménos)	δολοφονημένη (dolofoniméni)	δολοφονημένο (dolofoniméno)		δολοφονημένοι (dolofoniménoi)	δολοφονημένες (dolofoniménes)	δολοφονημένα (dolofoniména)
genitive	δολοφονημένου (dolofoniménou)	δολοφονημένης (dolofoniménis)	δολοφονημένου (dolofoniménou)		δολοφονημένων (dolofoniménon)	δολοφονημένων (dolofoniménon)	δολοφονημένων (dolofoniménon)
accusative	δολοφονημένο (dolofoniméno)	δολοφονημένη (dolofoniméni)	δολοφονημένο (dolofoniméno)		δολοφονημένους (dolofoniménous)	δολοφονημένες (dolofoniménes)	δολοφονημένα (dolofoniména)
vocative	δολοφονημένε (dolofoniméne)	δολοφονημένη (dolofoniméni)	δολοφονημένο (dolofoniméno)		δολοφονημένοι (dolofoniménoi)	δολοφονημένες (dolofoniménes)	δολοφονημένα (dolofoniména)