διακεκριμένος
Greek
[edit]Etymology
[edit]See διακρίνω (diakríno). The 'distinguished' sense is a calque of French distingué.[1]
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]διακεκριμένος • (diakekriménos) m (feminine διακεκριμένη, neuter διακεκριμένο)
- passive perfect participle of διακρίνω (diakríno):
- distinguished (celebrated, well-known or eminent because of past achievements; prestigious)
- (criminal law) aggravated
- (learnedly) discrete, distinct
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | διακεκριμένος (diakekriménos) | διακεκριμένη (diakekriméni) | διακεκριμένο (diakekriméno) | διακεκριμένοι (diakekriménoi) | διακεκριμένες (diakekriménes) | διακεκριμένα (diakekriména) | |
| genitive | διακεκριμένου (diakekriménou) | διακεκριμένης (diakekriménis) | διακεκριμένου (diakekriménou) | διακεκριμένων (diakekriménon) | διακεκριμένων (diakekriménon) | διακεκριμένων (diakekriménon) | |
| accusative | διακεκριμένο (diakekriméno) | διακεκριμένη (diakekriméni) | διακεκριμένο (diakekriméno) | διακεκριμένους (diakekriménous) | διακεκριμένες (diakekriménes) | διακεκριμένα (diakekriména) | |
| vocative | διακεκριμένε (diakekriméne) | διακεκριμένη (diakekriméni) | διακεκριμένο (diakekriméno) | διακεκριμένοι (diakekriménoi) | διακεκριμένες (diakekriménes) | διακεκριμένα (diakekriména) | |
References
[edit]- ^ διακεκριμένος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language