διαγνωστικός

Ancient Greek

Etymology

From διάγνωσις (diágnōsis) +‎ -τικός (-tikós) and/or δια- (dia-) +‎ γνωστικός (gnōstikós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.a.ɡnɔːs.ti.kós/ → /ði.a.ɣnos.tiˈkos/ → /ði.a.ɣnos.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.ɡnɔːs.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.ɡnos.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkos/

Adjective

δῐαγνωστῐκός • (dĭagnōstĭkós) m (feminine δῐαγνωστῐκή, neuter δῐαγνωστῐκόν); first/second declension

1. able to distinguish

Declension

First and second declension of δῐᾰγνωστῐκός; δῐᾰγνωστῐκή; δῐᾰγνωστῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δῐᾰγνωστῐκός dĭăgnōstĭkós	δῐᾰγνωστῐκή dĭăgnōstĭkḗ	δῐᾰγνωστῐκόν dĭăgnōstĭkón		δῐᾰγνωστῐκώ dĭăgnōstĭkṓ	δῐᾰγνωστῐκᾱ́ dĭăgnōstĭkā́	δῐᾰγνωστῐκώ dĭăgnōstĭkṓ		δῐᾰγνωστῐκοί dĭăgnōstĭkoí	δῐᾰγνωστῐκαί dĭăgnōstĭkaí	δῐᾰγνωστῐκᾰ́ dĭăgnōstĭkắ
Genitive		δῐᾰγνωστῐκοῦ dĭăgnōstĭkoû	δῐᾰγνωστῐκῆς dĭăgnōstĭkês	δῐᾰγνωστῐκοῦ dĭăgnōstĭkoû		δῐᾰγνωστῐκοῖν dĭăgnōstĭkoîn	δῐᾰγνωστῐκαῖν dĭăgnōstĭkaîn	δῐᾰγνωστῐκοῖν dĭăgnōstĭkoîn		δῐᾰγνωστῐκῶν dĭăgnōstĭkôn	δῐᾰγνωστῐκῶν dĭăgnōstĭkôn	δῐᾰγνωστῐκῶν dĭăgnōstĭkôn
Dative		δῐᾰγνωστῐκῷ dĭăgnōstĭkôi	δῐᾰγνωστῐκῇ dĭăgnōstĭkêi	δῐᾰγνωστῐκῷ dĭăgnōstĭkôi		δῐᾰγνωστῐκοῖν dĭăgnōstĭkoîn	δῐᾰγνωστῐκαῖν dĭăgnōstĭkaîn	δῐᾰγνωστῐκοῖν dĭăgnōstĭkoîn		δῐᾰγνωστῐκοῖς dĭăgnōstĭkoîs	δῐᾰγνωστῐκαῖς dĭăgnōstĭkaîs	δῐᾰγνωστῐκοῖς dĭăgnōstĭkoîs
Accusative		δῐᾰγνωστῐκόν dĭăgnōstĭkón	δῐᾰγνωστῐκήν dĭăgnōstĭkḗn	δῐᾰγνωστῐκόν dĭăgnōstĭkón		δῐᾰγνωστῐκώ dĭăgnōstĭkṓ	δῐᾰγνωστῐκᾱ́ dĭăgnōstĭkā́	δῐᾰγνωστῐκώ dĭăgnōstĭkṓ		δῐᾰγνωστῐκούς dĭăgnōstĭkoús	δῐᾰγνωστῐκᾱ́ς dĭăgnōstĭkā́s	δῐᾰγνωστῐκᾰ́ dĭăgnōstĭkắ
Vocative		δῐᾰγνωστῐκέ dĭăgnōstĭké	δῐᾰγνωστῐκή dĭăgnōstĭkḗ	δῐᾰγνωστῐκόν dĭăgnōstĭkón		δῐᾰγνωστῐκώ dĭăgnōstĭkṓ	δῐᾰγνωστῐκᾱ́ dĭăgnōstĭkā́	δῐᾰγνωστῐκώ dĭăgnōstĭkṓ		δῐᾰγνωστῐκοί dĭăgnōstĭkoí	δῐᾰγνωστῐκαί dĭăgnōstĭkaí	δῐᾰγνωστῐκᾰ́ dĭăgnōstĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δῐᾰγνωστῐκῶς dĭăgnōstĭkôs				δῐᾰγνωστῐκώτερος dĭăgnōstĭkṓteros				δῐᾰγνωστῐκώτᾰτος dĭăgnōstĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Descendants

• Greek: διαγνωστικός (diagnostikós)
• → Albanian: diagnostik
• → Belarusian: дыягно́стыка (dyjahnóstyka)
• → Catalan: diagnòstic
• → English: diagnostic
• → French: diagnostic, diagnostique
• → German: Diagnostik
• → Hungarian: diagnosztika
• → Indonesian: diagnostik
• → Italian: diagnostico
• → Portuguese: diagnóstico
• → Romanian: diagnostic
• → Russian: диагно́стика (diagnóstika)
  • → Kazakh: диагностика (diagnostika)
• → Spanish: diagnóstico
• → Swedish: diagnostik
• → Ukrainian: діагно́стика (diahnóstyka)

Further reading

• διαγνωστικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• διαγνωστικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• διαγνωστικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• “διαγνωστικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “διαγνωστικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

From Ancient Greek διαγνωστικός (diagnōstikós). By surface analysis, διάγνωση (diágnosi) +‎ -τικός (-tikós)

Pronunciation

• IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈkos/

Adjective

διαγνωστικός • (diagnostikós) m (feminine διαγνωστική, neuter διαγνωστικό)

1. diagnostic

Declension

Declension of διαγνωστικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	διαγνωστικός (diagnostikós)	διαγνωστική (diagnostikí)	διαγνωστικό (diagnostikó)		διαγνωστικοί (diagnostikoí)	διαγνωστικές (diagnostikés)	διαγνωστικά (diagnostiká)
genitive	διαγνωστικού (diagnostikoú)	διαγνωστικής (diagnostikís)	διαγνωστικού (diagnostikoú)		διαγνωστικών (diagnostikón)	διαγνωστικών (diagnostikón)	διαγνωστικών (diagnostikón)
accusative	διαγνωστικό (diagnostikó)	διαγνωστική (diagnostikí)	διαγνωστικό (diagnostikó)		διαγνωστικούς (diagnostikoús)	διαγνωστικές (diagnostikés)	διαγνωστικά (diagnostiká)
vocative	διαγνωστικέ (diagnostiké)	διαγνωστική (diagnostikí)	διαγνωστικό (diagnostikó)		διαγνωστικοί (diagnostikoí)	διαγνωστικές (diagnostikés)	διαγνωστικά (diagnostiká)

Related terms

• διάγνωση f (diágnosi, “diagnosis”)