διαγνωστικοί

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.a.ɡnɔːs.ti.kǒi̯/ → /ði.a.ɣnos.tiˈcy/ → /ði.a.ɣnos.tiˈci/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.a.ɡnɔːs.ti.kǒi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.a.ɡnos.tiˈky/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈcy/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈcy/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.a.ɣnos.tiˈci/

Adjective

δῐαγνωστῐκοί • (dĭagnōstĭkoí)

1. masculine nominative/vocative plural of διαγνωστικός (diagnōstikós)

Greek

Adjective

διαγνωστικοί • (diagnostikoí)

1. masculine nominative/vocative plural of διαγνωστικός (diagnostikós)