δηλητηριώδης

Ancient Greek

Etymology

From δηλητήρῐον (dēlētḗrĭon, “poison”) +‎ -ώδης (-ṓdēs, “like”), from δηλητήρῐος (dēlētḗrĭos, “noxious”), from δηλέομαι (dēléomai, “I destroy”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dɛː.lɛː.tɛ̌ː.ri.ɔ̌ː.dɛːs/ → /ði.liˈti.riˈo.ðis/ → /ði.liˈti.riˈo.ðis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dɛː.lɛː.tɛ̌ː.ri.ɔ̌ː.dɛːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /de̝.le̝ˈte̝.riˈo.de̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.liˈti.riˈo.ðis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.liˈti.riˈo.ðis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.liˈti.riˈo.ðis/

Adjective

δηλητήρῐώδης • (dēlētḗrĭṓdēs) m or f (neuter δηλητηρῐῶδες); third declension

1. harmful, poisonous, noxious

   Χαμαιλέοντος ἡ ῥίζα τοῦ μὲν μέλανος ἔχει τι δηλητηριῶδες (Aetius med. 413.1)

   τοῦ δὲ κακοῦ· ἤτοι τῶν δηλητηριωδῶν βοτανῶν (Scholia in Aristotelem, 20.177b17i.1)

Inflection

Third declension of δηλητηρῐώδης; δηλητηρῐῶδες (contracted, Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		δηλητηρῐώδης dēlētērĭṓdēs	δηλητηρῐῶδες dēlētērĭôdes		δηλητηρῐώδει dēlētērĭṓdei	δηλητηρῐώδει dēlētērĭṓdei		δηλητηρῐώδεις dēlētērĭṓdeis	δηλητηρῐώδη dēlētērĭṓdē
Genitive		δηλητηρῐώδους dēlētērĭṓdous	δηλητηρῐώδους dēlētērĭṓdous		δηλητηρῐώδοιν dēlētērĭṓdoin	δηλητηρῐώδοιν dēlētērĭṓdoin		δηλητηρῐώδων dēlētērĭṓdōn	δηλητηρῐώδων dēlētērĭṓdōn
Dative		δηλητηρῐώδει dēlētērĭṓdei	δηλητηρῐώδει dēlētērĭṓdei		δηλητηρῐώδοιν dēlētērĭṓdoin	δηλητηρῐώδοιν dēlētērĭṓdoin		δηλητηρῐώδεσῐ / δηλητηρῐώδεσῐν dēlētērĭṓdesĭ(n)	δηλητηρῐώδεσῐ / δηλητηρῐώδεσῐν dēlētērĭṓdesĭ(n)
Accusative		δηλητηρῐώδη dēlētērĭṓdē	δηλητηρῐῶδες dēlētērĭôdes		δηλητηρῐώδει dēlētērĭṓdei	δηλητηρῐώδει dēlētērĭṓdei		δηλητηρῐώδεις dēlētērĭṓdeis	δηλητηρῐώδη dēlētērĭṓdē
Vocative		δηλητηρῐῶδες dēlētērĭôdes	δηλητηρῐῶδες dēlētērĭôdes		δηλητηρῐώδει dēlētērĭṓdei	δηλητηρῐώδει dēlētērĭṓdei		δηλητηρῐώδεις dēlētērĭṓdeis	δηλητηρῐώδη dēlētērĭṓdē
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		δηλητηρῐώδως dēlētērĭṓdōs			δηλητηρῐωδέστερος dēlētērĭōdésteros			δηλητηρῐωδέστᾰτος dēlētērĭōdéstătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “δηλητηριώδης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• δηλητηριώδης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δηλητηριώδης in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)

Greek

Adjective

δηλητηριώδης • (dilitiriódis) m (feminine δηλητηριώδης, neuter δηλητηριώδες)

1. poisonous

Declension

Declension of δηλητηριώδης

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	δηλητηριώδης (dilitiriódis)	δηλητηριώδης (dilitiriódis)	δηλητηριώδες (dilitiriódes)		δηλητηριώδεις (dilitiriódeis)	δηλητηριώδεις (dilitiriódeis)	δηλητηριώδη (dilitiriódi)
genitive	δηλητηριώδους (dilitiriódous) δηλητηριώδη (dilitiriódi)	δηλητηριώδους (dilitiriódous)	δηλητηριώδους (dilitiriódous)		δηλητηριωδών (dilitiriodón)	δηλητηριωδών (dilitiriodón)	δηλητηριωδών (dilitiriodón)
accusative	δηλητηριώδη (dilitiriódi)	δηλητηριώδη (dilitiriódi)	δηλητηριώδες (dilitiriódes)		δηλητηριώδεις (dilitiriódeis)	δηλητηριώδεις (dilitiriódeis)	δηλητηριώδη (dilitiriódi)
vocative	δηλητηριώδη (dilitiriódi) δηλητηριώδης (dilitiriódis)	δηλητηριώδης (dilitiriódis)	δηλητηριώδες (dilitiriódes)		δηλητηριώδεις (dilitiriódeis)	δηλητηριώδεις (dilitiriódeis)	δηλητηριώδη (dilitiriódi)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δηλητηριώδης, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δηλητηριώδης, etc.)

Synonyms

• τοξικός (toxikós)
• φαρμακερός (farmakerós, “venomous”)