δίνη

Ancient Greek

Etymology

In view of the lack of a good etymology, Beekes considers the possibility of a Pre-Greek origin.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dǐː.nɛː/ → /ˈði.ni/ → /ˈði.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dǐː.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈdi.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈði.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈði.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈði.ni/

Noun

δῑ́νη • (dī́nē) f (genitive δῑ́νης); first declension

1. whirlpool, eddy

   Synonyms: βέμβιξ (bémbix), ἶλιγξ (îlinx), στροφάλιγξ (strophálinx)

Inflection

First declension of ἡ δῑ́νη; τῆς δῑ́νης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ δῑ́νη hē dī́nē	τὼ δῑ́νᾱ tṑ dī́nā	αἱ δῖναι hai dînai
Genitive	τῆς δῑ́νης tês dī́nēs	τοῖν δῑ́ναιν toîn dī́nain	τῶν δῑνῶν tôn dīnôn
Dative	τῇ δῑ́νῃ têi dī́nēi	τοῖν δῑ́ναιν toîn dī́nain	ταῖς δῑ́ναις taîs dī́nais
Accusative	τὴν δῑ́νην tḕn dī́nēn	τὼ δῑ́νᾱ tṑ dī́nā	τᾱ̀ς δῑ́νᾱς tā̀s dī́nās
Vocative	δῑ́νη dī́nē	δῑ́νᾱ dī́nā	δῖναι dînai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἀειδίνητος (aeidínētos)
• ἀεροδινής (aerodinḗs)
• ἁλιδινής (halidinḗs)
• ἀργυροδίνης (argurodínēs)
• ἀσκορδίνητος (askordínētos)
• ἀστεροδίνητος (asterodínētos)
• βαθυδῑ́νης (bathudī́nēs)
• δῑνέω (dīnéō)
• δῑνήεις (dīnḗeis)
• δῑ́νημα (dī́nēma)
• δῑ́νησις (dī́nēsis)
• δῑνώδης (dīnṓdēs)
• δῑνωτός (dīnōtós)
• ἐριδινής (eridinḗs)
• εὐδινής (eudinḗs)
• εὐδίνητος (eudínētos)
• εὐρυδίνης (eurudínēs)
• εὐρυοδίνης (euruodínēs)
• ἠεροδίνης (ēerodínēs)
• ἠπιοδίνητος (ēpiodínētos)
• ἱπποδίνητος (hippodínētos)
• καλλιδίνης (kallidínēs)
• μελανδίνης (melandínēs)
• οἰστροδίνητος (oistrodínētos)
• παλινδίνητος (palindínētos)
• περιδινής (peridinḗs)
• ποικιλοδίνης (poikilodínēs)
• πολυδινής (poludinḗs)
• πολυδίνητος (poludínētos)
• πορφυροδίνης (porphurodínēs)
• πυριδίνης (puridínēs)
• ταχυδινής (takhudinḗs)
• φρενοδινής (phrenodinḗs)
• ὠκυδίνητος (ōkudínētos)

 

Further reading

• “δίνη”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “δίνη”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “δίνη”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• δίνη in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δίνη in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• δίνη in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • eddy idem, page 261.
  • twirl idem, page 904.
  • vortex idem, page 957.
  • whirl idem, page 976.
  • whirlpool idem, page 976.
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Noun

δίνη • (díni) f (plural δίνες)

1. vortex, whirlpool

Declension

Declension of δίνη

	singular	plural
nominative	δίνη (díni)	δίνες (dínes)
genitive	δίνης (dínis)	δινών (dinón)
accusative	δίνη (díni)	δίνες (dínes)
vocative	δίνη (díni)	δίνες (dínes)