δινέω

Ancient Greek

Alternative forms

• δῑνεύω (dīneúō), δῑ́νημι (dī́nēmi), δῑ́ννημι (dī́nnēmi)

Etymology

From δῑ́νη (dī́nē)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /diː.né.ɔː/ → /ðiˈne.o/ → /ðiˈne.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /diː.né.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /diˈne.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðiˈne.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðiˈne.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðiˈne.o/

Verb

δῑνέω • (dīnéō)

1. to whirl

Conjugation

   Present: δῑνέω, δῑνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῑνέω	δῑνέεις	δῑνέει	δῑνέετον	δῑνέετον	δῑνέομεν	δῑνέετε	δῑνέουσῐ(ν)
	subjunctive	δῑνέω	δῑνέῃς	δῑνέῃ	δῑνέητον	δῑνέητον	δῑνέωμεν	δῑνέητε	δῑνέωσῐ(ν)
	optative	δῑνέοιμῐ	δῑνέοις	δῑνέοι	δῑνέοιτον	δῑνεοίτην	δῑνέοιμεν	δῑνέοιτε	δῑνέοιεν
	imperative		δῑ́νεε	δῑνεέτω	δῑνέετον	δῑνεέτων		δῑνέετε	δῑνεόντων
middle/ passive	indicative	δῑνέομαι	δῑνέῃ, δῑνέει	δῑνέεται	δῑνέεσθον	δῑνέεσθον	δῑνεόμεθᾰ	δῑνέεσθε	δῑνέονται
	subjunctive	δῑνέωμαι	δῑνέῃ	δῑνέηται	δῑνέησθον	δῑνέησθον	δῑνεώμεθᾰ	δῑνέησθε	δῑνέωνται
	optative	δῑνεοίμην	δῑνέοιο	δῑνέοιτο	δῑνέοισθον	δῑνεοίσθην	δῑνεοίμεθᾰ	δῑνέοισθε	δῑνέοιντο
	imperative		δῑνέου	δῑνεέσθω	δῑνέεσθον	δῑνεέσθων		δῑνέεσθε	δῑνεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δῑνέειν				δῑνέεσθαι
participle	m	δῑνέων				δῑνεόμενος
	f	δῑνέουσᾰ				δῑνεομένη
	n	δῑνέον				δῑνεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: δῑνῶ, δῑνοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῑνῶ	δῑνεῖς	δῑνεῖ	δῑνεῖτον	δῑνεῖτον	δῑνοῦμεν	δῑνεῖτε	δῑνοῦσῐ(ν)
	subjunctive	δῑνῶ	δῑνῇς	δῑνῇ	δῑνῆτον	δῑνῆτον	δῑνῶμεν	δῑνῆτε	δῑνῶσῐ(ν)
	optative	δῑνοίην, δῑνοῖμῐ	δῑνοίης, δῑνοῖς	δῑνοίη, δῑνοῖ	δῑνοῖτον, δῑνοίητον	δῑνοίτην, δῑνοιήτην	δῑνοῖμεν, δῑνοίημεν	δῑνοῖτε, δῑνοίητε	δῑνοῖεν, δῑνοίησᾰν
	imperative		δῑ́νει	δῑνείτω	δῑνεῖτον	δῑνείτων		δῑνεῖτε	δῑνούντων
middle/ passive	indicative	δῑνοῦμαι	δῑνεῖ, δῑνῇ	δῑνεῖται	δῑνεῖσθον	δῑνεῖσθον	δῑνούμεθᾰ	δῑνεῖσθε	δῑνοῦνται
	subjunctive	δῑνῶμαι	δῑνῇ	δῑνῆται	δῑνῆσθον	δῑνῆσθον	δῑνώμεθᾰ	δῑνῆσθε	δῑνῶνται
	optative	δῑνοίμην	δῑνοῖο	δῑνοῖτο	δῑνοῖσθον	δῑνοίσθην	δῑνοίμεθᾰ	δῑνοῖσθε	δῑνοῖντο
	imperative		δῑνοῦ	δῑνείσθω	δῑνεῖσθον	δῑνείσθων		δῑνεῖσθε	δῑνείσθων
		active				middle/passive
infinitive		δῑνεῖν				δῑνεῖσθαι
participle	m	δῑνῶν				δῑνούμενος
	f	δῑνοῦσᾰ				δῑνουμένη
	n	δῑνοῦν				δῑνούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐδῑ́νεον, ἐδῑνεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδῑ́νεον	ἐδῑ́νεες	ἐδῑ́νεε(ν)	ἐδῑνέετον	ἐδῑνεέτην	ἐδῑνέομεν	ἐδῑνέετε	ἐδῑ́νεον
middle/ passive	indicative	ἐδῑνεόμην	ἐδῑνέου	ἐδῑνέετο	ἐδῑνέεσθον	ἐδῑνεέσθην	ἐδῑνεόμεθᾰ	ἐδῑνέεσθε	ἐδῑνέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐδῑ́νουν, ἐδῑνούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδῑ́νουν	ἐδῑ́νεις	ἐδῑ́νει	ἐδῑνεῖτον	ἐδῑνείτην	ἐδῑνοῦμεν	ἐδῑνεῖτε	ἐδῑ́νουν
middle/ passive	indicative	ἐδῑνούμην	ἐδῑνοῦ	ἐδῑνεῖτο	ἐδῑνεῖσθον	ἐδῑνείσθην	ἐδῑνούμεθᾰ	ἐδῑνεῖσθε	ἐδῑνοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δῑνήσω, δῑνήσομαι, δῑνηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῑνήσω	δῑνήσεις	δῑνήσει	δῑνήσετον	δῑνήσετον	δῑνήσομεν	δῑνήσετε	δῑνήσουσῐ(ν)
	optative	δῑνήσοιμῐ	δῑνήσοις	δῑνήσοι	δῑνήσοιτον	δῑνησοίτην	δῑνήσοιμεν	δῑνήσοιτε	δῑνήσοιεν
middle	indicative	δῑνήσομαι	δῑνήσῃ, δῑνήσει	δῑνήσεται	δῑνήσεσθον	δῑνήσεσθον	δῑνησόμεθᾰ	δῑνήσεσθε	δῑνήσονται
	optative	δῑνησοίμην	δῑνήσοιο	δῑνήσοιτο	δῑνήσοισθον	δῑνησοίσθην	δῑνησοίμεθᾰ	δῑνήσοισθε	δῑνήσοιντο
passive	indicative	δῑνηθήσομαι	δῑνηθήσῃ	δῑνηθήσεται	δῑνηθήσεσθον	δῑνηθήσεσθον	δῑνηθησόμεθᾰ	δῑνηθήσεσθε	δῑνηθήσονται
	optative	δῑνηθησοίμην	δῑνηθήσοιο	δῑνηθήσοιτο	δῑνηθήσοισθον	δῑνηθησοίσθην	δῑνηθησοίμεθᾰ	δῑνηθήσοισθε	δῑνηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		δῑνήσειν			δῑνήσεσθαι		δῑνηθήσεσθαι
participle	m	δῑνήσων			δῑνησόμενος		δῑνηθησόμενος
	f	δῑνήσουσᾰ			δῑνησομένη		δῑνηθησομένη
	n	δῑνῆσον			δῑνησόμενον		δῑνηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐδῑ́νησᾰ, ἐδῑνησᾰ́μην, ἐδῑνήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδῑ́νησᾰ	ἐδῑ́νησᾰς	ἐδῑ́νησε(ν)	ἐδῑνήσᾰτον	ἐδῑνησᾰ́την	ἐδῑνήσᾰμεν	ἐδῑνήσᾰτε	ἐδῑ́νησᾰν
	subjunctive	δῑνήσω	δῑνήσῃς	δῑνήσῃ	δῑνήσητον	δῑνήσητον	δῑνήσωμεν	δῑνήσητε	δῑνήσωσῐ(ν)
	optative	δῑνήσαιμῐ	δῑνήσειᾰς, δῑνήσαις	δῑνήσειε(ν), δῑνήσαι	δῑνήσαιτον	δῑνησαίτην	δῑνήσαιμεν	δῑνήσαιτε	δῑνήσειᾰν, δῑνήσαιεν
	imperative		δῑ́νησον	δῑνησᾰ́τω	δῑνήσᾰτον	δῑνησᾰ́των		δῑνήσᾰτε	δῑνησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐδῑνησᾰ́μην	ἐδῑνήσω	ἐδῑνήσᾰτο	ἐδῑνήσᾰσθον	ἐδῑνησᾰ́σθην	ἐδῑνησᾰ́μεθᾰ	ἐδῑνήσᾰσθε	ἐδῑνήσᾰντο
	subjunctive	δῑνήσωμαι	δῑνήσῃ	δῑνήσηται	δῑνήσησθον	δῑνήσησθον	δῑνησώμεθᾰ	δῑνήσησθε	δῑνήσωνται
	optative	δῑνησαίμην	δῑνήσαιο	δῑνήσαιτο	δῑνήσαισθον	δῑνησαίσθην	δῑνησαίμεθᾰ	δῑνήσαισθε	δῑνήσαιντο
	imperative		δῑ́νησαι	δῑνησᾰ́σθω	δῑνήσᾰσθον	δῑνησᾰ́σθων		δῑνήσᾰσθε	δῑνησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐδῑνήθην	ἐδῑνήθης	ἐδῑνήθη	ἐδῑνήθητον	ἐδῑνηθήτην	ἐδῑνήθημεν	ἐδῑνήθητε	ἐδῑνήθησᾰν
	subjunctive	δῑνηθῶ	δῑνηθῇς	δῑνηθῇ	δῑνηθῆτον	δῑνηθῆτον	δῑνηθῶμεν	δῑνηθῆτε	δῑνηθῶσῐ(ν)
	optative	δῑνηθείην	δῑνηθείης	δῑνηθείη	δῑνηθεῖτον, δῑνηθείητον	δῑνηθείτην, δῑνηθειήτην	δῑνηθεῖμεν, δῑνηθείημεν	δῑνηθεῖτε, δῑνηθείητε	δῑνηθεῖεν, δῑνηθείησᾰν
	imperative		δῑνήθητῐ	δῑνηθήτω	δῑνήθητον	δῑνηθήτων		δῑνήθητε	δῑνηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		δῑνῆσαι			δῑνήσᾰσθαι		δῑνηθῆναι
participle	m	δῑνήσᾱς			δῑνησᾰ́μενος		δῑνηθείς
	f	δῑνήσᾱσᾰ			δῑνησᾰμένη		δῑνηθεῖσᾰ
	n	δῑνῆσᾰν			δῑνησᾰ́μενον		δῑνηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: δεδῑ́νηκᾰ, δεδῑ́νημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δεδῑ́νηκᾰ	δεδῑ́νηκᾰς	δεδῑ́νηκε(ν)	δεδῑνήκᾰτον	δεδῑνήκᾰτον	δεδῑνήκᾰμεν	δεδῑνήκᾰτε	δεδῑνήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	δεδῑνήκω	δεδῑνήκῃς	δεδῑνήκῃ	δεδῑνήκητον	δεδῑνήκητον	δεδῑνήκωμεν	δεδῑνήκητε	δεδῑνήκωσῐ(ν)
	optative	δεδῑνήκοιμῐ, δεδῑνηκοίην	δεδῑνήκοις, δεδῑνηκοίης	δεδῑνήκοι, δεδῑνηκοίη	δεδῑνήκοιτον	δεδῑνηκοίτην	δεδῑνήκοιμεν	δεδῑνήκοιτε	δεδῑνήκοιεν
	imperative		δεδῑ́νηκε	δεδῑνηκέτω	δεδῑνήκετον	δεδῑνηκέτων		δεδῑνήκετε	δεδῑνηκόντων
middle/ passive	indicative	δεδῑ́νημαι	δεδῑ́νησαι	δεδῑ́νηται	δεδῑ́νησθον	δεδῑ́νησθον	δεδῑνήμεθᾰ	δεδῑ́νησθε	δεδῑ́νηνται
	subjunctive	δεδῑνημένος ὦ	δεδῑνημένος ᾖς	δεδῑνημένος ᾖ	δεδῑνημένω ἦτον	δεδῑνημένω ἦτον	δεδῑνημένοι ὦμεν	δεδῑνημένοι ἦτε	δεδῑνημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	δεδῑνημένος εἴην	δεδῑνημένος εἴης	δεδῑνημένος εἴη	δεδῑνημένω εἴητον/εἶτον	δεδῑνημένω εἰήτην/εἴτην	δεδῑνημένοι εἴημεν/εἶμεν	δεδῑνημένοι εἴητε/εἶτε	δεδῑνημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		δεδῑ́νησο	δεδῑνήσθω	δεδῑ́νησθον	δεδῑνήσθων		δεδῑ́νησθε	δεδῑνήσθων
		active				middle/passive
infinitive		δεδῑνηκέναι				δεδῑνῆσθαι
participle	m	δεδῑνηκώς				δεδῑνημένος
	f	δεδῑνηκυῖᾰ				δεδῑνημένη
	n	δεδῑνηκός				δεδῑνημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐδεδῑνήκειν, ἐδεδῑνήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐδεδῑνήκειν, ἐδεδῑνήκη	ἐδεδῑνήκεις, ἐδεδῑνήκης	ἐδεδῑνήκει(ν)	ἐδεδῑνήκετον	ἐδεδῑνηκέτην	ἐδεδῑνήκεμεν	ἐδεδῑνήκετε	ἐδεδῑνήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐδεδῑνήμην	ἐδεδῑ́νησο	ἐδεδῑ́νητο	ἐδεδῑ́νησθον	ἐδεδῑνήσθην	ἐδεδῑνήμεθᾰ	ἐδεδῑ́νησθε	ἐδεδῑ́νηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “δινέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• δινέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• δινέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• δινέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “δινέω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011