ασυνεχής

See also: ἀσυνεχής

Greek

Etymology

From Koine Greek ἀσυνεχής (asunekhḗs).

Adjective

ασυνεχής • (asynechís) m (feminine ασυνεχής, neuter ασυνεχές)

1. discontinuous, abrupt

Declension

Declension of ασυνεχής

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυνεχής •	ασυνεχής •	ασυνεχές •	ασυνεχείς •	ασυνεχείς •	ασυνεχή •
genitive	ασυνεχούς • / ασυνεχή •	ασυνεχούς •	ασυνεχούς •	ασυνεχών •	ασυνεχών •	ασυνεχών •
accusative	ασυνεχή •	ασυνεχή •	ασυνεχές •	ασυνεχείς •	ασυνεχείς •	ασυνεχή •
vocative	ασυνεχή • / ασυνεχής •	ασυνεχής •	ασυνεχές •	ασυνεχείς •	ασυνεχείς •	ασυνεχή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ασυνεχής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ασυνεχής, etc.)

Derived terms

• ασυνέχεια f (asynécheia, “discontinuity”)

See also

• compare with: ασυνεπής f (asynepís, “inconsistent”, adjective)

Further reading

• ασυνεχής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language