αρίφνητος

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ἀρίφνητος (aríphnētos), from Byzantine Greek ἀναρίφνητος (anaríphnētos), from Ancient Greek ἀναρίθμητος (anaríthmētos, “countless, innumerable, immeasurable”) replacing consonant cluster [θm] with [fn] and the prefix ἀνα- (ana-) with ἀ- (a-).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈrif.ni.tos/
• Hyphenation: α‧ρίφ‧νη‧τος
• Old Hyphenation: α‧ρί‧φνη‧τος

Adjective

αρίφνητος • (arífnitos) m (feminine αρίφνητη, neuter αρίφνητο)

1. (literary) countless, innumerable

   Synonyms: αμέτρητος (amétritos), αναρίθμητος (anaríthmitos), ανυπολόγιστος (anypológistos), απροσμέτρητος (aprosmétritos)

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αρίφνητος (arífnitos)	αρίφνητη (arífniti)	αρίφνητο (arífnito)		αρίφνητοι (arífnitoi)	αρίφνητες (arífnites)	αρίφνητα (arífnita)
genitive	αρίφνητου (arífnitou)	αρίφνητης (arífnitis)	αρίφνητου (arífnitou)		αρίφνητων (arífniton)	αρίφνητων (arífniton)	αρίφνητων (arífniton)
accusative	αρίφνητο (arífnito)	αρίφνητη (arífniti)	αρίφνητο (arífnito)		αρίφνητους (arífnitous)	αρίφνητες (arífnites)	αρίφνητα (arífnita)
vocative	αρίφνητε (arífnite)	αρίφνητη (arífniti)	αρίφνητο (arífnito)		αρίφνητοι (arífnitoi)	αρίφνητες (arífnites)	αρίφνητα (arífnita)

Further reading

• αρίφνητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• αρίφνητος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language