αποκοιμίζω

Greek

Verb

αποκοιμίζω • (apokoimízo) (past αποκοίμισα, passive —)

1. to put to bed
2. (figuratively) to beguile, lull into a false sense of security, put off one's guard

   Synonym: αποναρκώνω (aponarkóno)

Conjugation

αποκοιμίζω   (active forms only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αποκοιμίζω	αποκοιμίσω
2 sg	αποκοιμίζεις	αποκοιμίσεις
3 sg	αποκοιμίζει	αποκοιμίσει
1 pl	αποκοιμίζουμε, [‑ομε]	αποκοιμίσουμε, [‑ομε]
2 pl	αποκοιμίζετε	αποκοιμίσετε
3 pl	αποκοιμίζουν(ε)	αποκοιμίσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	αποκοίμιζα	αποκοίμισα
2 sg	αποκοίμιζες	αποκοίμισες
3 sg	αποκοίμιζε	αποκοίμισε
1 pl	αποκοιμίζαμε	αποκοιμίσαμε
2 pl	αποκοιμίζατε	αποκοιμίσατε
3 pl	αποκοίμιζαν, αποκοιμίζαν(ε)	αποκοίμισαν, αποκοιμίσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αποκοιμίζω ➤	θα αποκοιμίσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αποκοιμίζεις, …	θα αποκοιμίσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αποκοιμίσει	είμαι, είσαι, … αποκοιμισμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αποκοιμίσει	ήμουν, ήσουν, … αποκοιμισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αποκοιμίσει	θα είμαι, θα είσαι, … αποκοιμισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αποκοίμιζε	αποκοίμισε
2 pl	αποκοιμίζετε	αποκοιμίστε
Other forms
Active present participle ➤	αποκοιμίζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας αποκοιμίσει ➤
Passive perfect participle ➤	αποκοιμισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤	αποκοιμίσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αποκοιμιέμαι (apokoimiémai, “I nod off”)
• αποκοίμιση f (apokoímisi, “lulling, falling asleep”)
• αποκοίμισμα n (apokoímisma, “lulling, falling asleep”)
• αποκοιμισμένος (apokoimisménos, “sleeping”, adjective)
• αποκοιμιστικός (apokoimistikós, “lulling, soporific”, adjective)
• κοιμίζω (koimízo, “to put to sleep”)
• and see: κοιμάμαι (koimámai, “to sleep”)