απηγγελμένος
See also: ἀπηγγελμένος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Perfect participle of απαγγέλλομαι (apangéllomai), passive voice of απαγγέλλω (apangéllo), learnedly, with internal augment as in the older form Ancient Greek ἀπηγγελμένος (apēngelménos) of the ancient verb ἀπαγγέλλω (apangéllō).
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]απηγγελμένος • (apingelménos) m (feminine απηγγελμένη, neuter απηγγελμένο)
- (dated) (having been) recited, derlivered, older form of απαγγελμένος (apangelménos)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απηγγελμένος (apingelménos) | απηγγελμένη (apingelméni) | απηγγελμένο (apingelméno) | απηγγελμένοι (apingelménoi) | απηγγελμένες (apingelménes) | απηγγελμένα (apingelména) | |
| genitive | απηγγελμένου (apingelménou) | απηγγελμένης (apingelménis) | απηγγελμένου (apingelménou) | απηγγελμένων (apingelménon) | απηγγελμένων (apingelménon) | απηγγελμένων (apingelménon) | |
| accusative | απηγγελμένο (apingelméno) | απηγγελμένη (apingelméni) | απηγγελμένο (apingelméno) | απηγγελμένους (apingelménous) | απηγγελμένες (apingelménes) | απηγγελμένα (apingelména) | |
| vocative | απηγγελμένε (apingelméne) | απηγγελμένη (apingelméni) | απηγγελμένο (apingelméno) | απηγγελμένοι (apingelménoi) | απηγγελμένες (apingelménes) | απηγγελμένα (apingelména) | |