απηγγελμένος

See also: ἀπηγγελμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of απαγγέλλομαι (apangéllomai), passive voice of απαγγέλλω (apangéllo), learnedly, with internal augment as in the older form Ancient Greek ἀπηγγελμένος (apēngelménos) of the ancient verb ἀπαγγέλλω (apangéllō).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.piŋ.ɟelˈme.nos/
• Hyphenation: α‧πηγ‧γελ‧μέ‧νος

Participle

απηγγελμένος • (apingelménos) m (feminine απηγγελμένη, neuter απηγγελμένο)

1. (dated) (having been) recited, derlivered, older form of απαγγελμένος (apangelménos)

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	απηγγελμένος (apingelménos)	απηγγελμένη (apingelméni)	απηγγελμένο (apingelméno)		απηγγελμένοι (apingelménoi)	απηγγελμένες (apingelménes)	απηγγελμένα (apingelména)
genitive	απηγγελμένου (apingelménou)	απηγγελμένης (apingelménis)	απηγγελμένου (apingelménou)		απηγγελμένων (apingelménon)	απηγγελμένων (apingelménon)	απηγγελμένων (apingelménon)
accusative	απηγγελμένο (apingelméno)	απηγγελμένη (apingelméni)	απηγγελμένο (apingelméno)		απηγγελμένους (apingelménous)	απηγγελμένες (apingelménes)	απηγγελμένα (apingelména)
vocative	απηγγελμένε (apingelméne)	απηγγελμένη (apingelméni)	απηγγελμένο (apingelméno)		απηγγελμένοι (apingelménoi)	απηγγελμένες (apingelménes)	απηγγελμένα (apingelména)