απείθεια

Greek

Noun

απείθεια • (apeítheia) f (uncountable)

1. disobedience, indiscipline, insubordination

   Synonyms: απειθαρχία (apeitharchía), ανυπακοή (anypakoḯ), ανυποταγή (anypotagí)

Declension

	singular
nominative	απείθεια (apeítheia)
genitive	απείθειας (apeítheias)
accusative	απείθεια (apeítheia)
vocative	απείθεια (apeítheia)

Derived terms

• απείθεια κατά της αρχής (apeítheia katá tis archís, “civil disobedience”)
• πολιτική απείθεια (politikí apeítheia, “civil disobedience”)

 

Related terms

• see: απειθώ (apeithó, “I disobey, I am disobedient”) and απειθαρχώ (apeitharchó, “I disobey, I am disobedient”)