απειθαρχία

Greek

Noun

απειθαρχία • (apeitharchía) f (uncountable)

1. disobedience, indiscipline, insubordination

   Synonym: απείθεια (apeítheia)

Declension

	singular
nominative	απειθαρχία (apeitharchía)
genitive	απειθαρχίας (apeitharchías)
accusative	απειθαρχία (apeitharchía)
vocative	απειθαρχία (apeitharchía)

Related terms

• see: απειθαρχώ (apeitharchó, “I disobey, I am disobedient”) and απειθώ (apeithó, “I disobey, I am disobedient”)