αντάρτης

Greek

Noun

αντάρτης • (antártis) m (plural αντάρτες, feminine αντάρτισσα)

1. guerrilla
2. insurgent
3. partisan
4. rebel, renegade

Declension

	singular	plural
nominative	αντάρτης (antártis)	αντάρτες (antártes)
genitive	αντάρτη (antárti)	ανταρτών (antartón)
accusative	αντάρτη (antárti)	αντάρτες (antártes)
vocative	αντάρτη (antárti)	αντάρτες (antártes)

Related terms

• ανταρσία f (antarsía, “revolt, mutiny”)
• ανταρτεύω (antartévo, “to revolt, to join the andartes”)
• αντάρτικο n (antártiko, “rebel; guerilla warfare/army”)
• αντάρτικος (antártikos, “rebel, partisan”, adjective)
• αντάρτισσα f (antártissa, “partisan, guerilla, rebel”)
• ανταρτόπληκτος (antartópliktos, “guerilla dominated”, adjective)
• ανταρτοπόλεμος m (antartopólemos, “guerillas warfare”)

 

See also

• (ape): γορίλας m (gorílas, “gorilla”)

Further reading

• Εθνική Αντίσταση (Ελλάδα) on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el