ανεπίγραφος

See also: ἀνεπίγραφος

Greek

Etymology

Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἀνεπίγραφος (anepígraphos). By surface analysis, αν- (an-, α- privative) +‎ επι-γραφ(ή) (epi-graf(í), “inscription”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.neˈpi.ɣra.fos/
• Hyphenation: α‧νε‧πί‧γρα‧φος

Adjective

ανεπίγραφος • (anepígrafos) m (feminine ανεπίγραφη, neuter ανεπίγραφο)

1. uninscribed, unengraved, untitled

Declension

Declension of ανεπίγραφος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ανεπίγραφος (anepígrafos)	ανεπίγραφη (anepígrafi)	ανεπίγραφο (anepígrafo)		ανεπίγραφοι (anepígrafoi)	ανεπίγραφες (anepígrafes)	ανεπίγραφα (anepígrafa)
genitive	ανεπίγραφου (anepígrafou)	ανεπίγραφης (anepígrafis)	ανεπίγραφου (anepígrafou)		ανεπίγραφων (anepígrafon)	ανεπίγραφων (anepígrafon)	ανεπίγραφων (anepígrafon)
accusative	ανεπίγραφο (anepígrafo)	ανεπίγραφη (anepígrafi)	ανεπίγραφο (anepígrafo)		ανεπίγραφους (anepígrafous)	ανεπίγραφες (anepígrafes)	ανεπίγραφα (anepígrafa)
vocative	ανεπίγραφε (anepígrafe)	ανεπίγραφη (anepígrafi)	ανεπίγραφο (anepígrafo)		ανεπίγραφοι (anepígrafoi)	ανεπίγραφες (anepígrafes)	ανεπίγραφα (anepígrafa)

Antonyms

• ενεπίγραφος (enepígrafos)|

Related terms

• see: επιγράφω (epigráfo, “to inscribe”)