ανεπάγγελτος

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Koine Greek ἀνεπάγγελτος (anepángeltos).

Adjective

[edit]

ανεπάγγελτος (anepángeltosm (feminine ανεπάγγελτη, neuter ανεπάγγελτο)

  1. tradeless, professionless

Declension

[edit]
Declension of ανεπάγγελτος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανεπάγγελτος (anepángeltos) ανεπάγγελτη (anepángelti) ανεπάγγελτο (anepángelto) ανεπάγγελτοι (anepángeltoi) ανεπάγγελτες (anepángeltes) ανεπάγγελτα (anepángelta)
genitive ανεπάγγελτου (anepángeltou) ανεπάγγελτης (anepángeltis) ανεπάγγελτου (anepángeltou) ανεπάγγελτων (anepángelton) ανεπάγγελτων (anepángelton) ανεπάγγελτων (anepángelton)
accusative ανεπάγγελτο (anepángelto) ανεπάγγελτη (anepángelti) ανεπάγγελτο (anepángelto) ανεπάγγελτους (anepángeltous) ανεπάγγελτες (anepángeltes) ανεπάγγελτα (anepángelta)
vocative ανεπάγγελτε (anepángelte) ανεπάγγελτη (anepángelti) ανεπάγγελτο (anepángelto) ανεπάγγελτοι (anepángeltoi) ανεπάγγελτες (anepángeltes) ανεπάγγελτα (anepángelta)
[edit]