αναχώρηση

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναχώρησις (anakhṓrēsis, “retreat, return”) + -ση (-sē). For the modern meaning of "departure", semantic loan from French depart.

Noun

αναχώρηση • (anachórisi) f (plural αναχωρήσεις)

1. (transport) departure, leaving, sailing

   Synonym: αποχώρηση (apochórisi)

Declension

Declension of αναχώρηση

	singular	plural
nominative	αναχώρηση •	αναχωρήσεις •
genitive	αναχώρησης •	αναχωρήσεων •
accusative	αναχώρηση •	αναχωρήσεις •
vocative	αναχώρηση •	αναχωρήσεις •
Older or formal genitive singular: αναχωρήσεως •

Related terms

• αναχωρητήριο n (anachoritírio, “hermitage”)
• αναχωρητής m (anachoritís, “hermit, anchorite”)
• αναχωρητισμός m (anachoritismós, “anchoreticism”)
• αναχωρήτρια f (anachorítria, “hermit, anchorite”)
• αναχωρώ (anachoró, “to depart”)