αναχώρηση

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναχώρησις (anakhṓrēsis, “retreat, return”) + -ση (-sē). For the modern meaning of "departure", semantic loan from French depart.

Noun

αναχώρηση • (anachórisi) f (plural αναχωρήσεις)

1. (transport) departure, leaving, sailing

   Synonym: αποχώρηση (apochórisi)

Declension

Declension of αναχώρηση

	singular	plural
nominative	αναχώρηση (anachórisi)	αναχωρήσεις (anachoríseis)
genitive	αναχώρησης (anachórisis)	αναχωρήσεων (anachoríseon)
accusative	αναχώρηση (anachórisi)	αναχωρήσεις (anachoríseis)
vocative	αναχώρηση (anachórisi)	αναχωρήσεις (anachoríseis)

Older or formal genitive singular: αναχωρήσεως (anachoríseos)

Related terms

• αναχωρητήριο n (anachoritírio, “hermitage”)
• αναχωρητής m (anachoritís, “hermit, anchorite”)
• αναχωρητισμός m (anachoritismós, “anchoreticism”)
• αναχωρήτρια f (anachorítria, “hermit, anchorite”)
• αναχωρώ (anachoró, “to depart”)