αναχωρώ

See also: ἀναχωρῶ

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναχωρῶ (anakhōrô).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.xoˈɾo/
• Hyphenation: α‧να‧χω‧ρώ

Verb

αναχωρώ • (anachoró) (past αναχώρησα, passive —)

1. (transport) to depart, leave (bus, train, etc.)
2. (religion) to depart from the everyday world, become a recluse

Conjugation

αναχωρώ   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αναχωρώ	αναχωρήσω
2 sg	αναχωρείς	αναχωρήσεις
3 sg	αναχωρεί	αναχωρήσει
1 pl	αναχωρούμε	αναχωρήσουμε, [-ομε]
2 pl	αναχωρείτε	αναχωρήσετε
3 pl	αναχωρούν(ε)	αναχωρήσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	αναχωρούσα	αναχώρησα
2 sg	αναχωρούσες	αναχώρησες
3 sg	αναχωρούσε	αναχώρησε
1 pl	αναχωρούσαμε	αναχωρήσαμε
2 pl	αναχωρούσατε	αναχωρήσατε
3 pl	αναχωρούσαν(ε)	αναχώρησαν, αναχωρήσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αναχωρώ ➤	θα αναχωρήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αναχωρείς, …	θα αναχωρήσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αναχωρήσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αναχωρήσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αναχωρήσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	αναχώρησε
2 pl	αναχωρείτε	αναχωρήστε
Other forms
Active present participle ➤	αναχωρώντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας αναχωρήσει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	αναχωρήσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• φεύγω (févgo)

Coordinate terms

• αποπλέω (apopléo, “to set sail, to depart by sea”)

Related terms

• αναχώρηση f (anachórisi, “departure”)
• αναχωρητής m (anachoritís, “recluse, hermit”)