αναχωρήτρια

Greek

Noun

αναχωρήτρια • (anachorítria) f (plural αναχωρήτριες, masculine αναχωρητής)

1. (religion) hermit, recluse, anchorite (anachorite), eremite

Declension

Declension of αναχωρήτρια

	singular	plural
nominative	αναχωρήτρια (anachorítria)	αναχωρήτριες (anachorítries)
genitive	αναχωρήτριας (anachorítrias)	αναχωρητριών (anachoritrión)
accusative	αναχωρήτρια (anachorítria)	αναχωρήτριες (anachorítries)
vocative	αναχωρήτρια (anachorítria)	αναχωρήτριες (anachorítries)

Related terms

• see: αναχωρητής (anachoritís)