αναστηλώτρια

Greek

Noun

αναστηλώτρια • (anastilótria) f (plural αναστηλώτριες, masculine αναστηλωτής)

1. restorer, rebuilder

Declension

Declension of αναστηλώτρια

	singular	plural
nominative	αναστηλώτρια (anastilótria)	αναστηλώτριες (anastilótries)
genitive	αναστηλώτριας (anastilótrias)	αναστηλωτριών (anastilotrión)
accusative	αναστηλώτρια (anastilótria)	αναστηλώτριες (anastilótries)
vocative	αναστηλώτρια (anastilótria)	αναστηλώτριες (anastilótries)

Related terms

• see: αναστηλώνω (anastilóno, “to restore, to reconstruct”)