αναστηλωτής
Greek
[edit]Noun
[edit]αναστηλωτής • (anastilotís) m (plural αναστηλωτές, feminine αναστηλώτρια)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναστηλωτής (anastilotís) | αναστηλωτές (anastilotés) |
| genitive | αναστηλωτή (anastilotí) | αναστηλωτών (anastilotón) |
| accusative | αναστηλωτή (anastilotí) | αναστηλωτές (anastilotés) |
| vocative | αναστηλωτή (anastilotí) | αναστηλωτές (anastilotés) |
Related terms
[edit]- see: αναστηλώνω (anastilóno, “to restore, to reconstruct”)