ανασκίρτηση
Greek
[edit]Noun
[edit]ανασκίρτηση • (anaskírtisi) f (uncountable)
- jump, start (the result of a sudden shock)
- Synonym: ανασκίρτημα (anaskírtima)
Declension
[edit]| singular | |
|---|---|
| nominative | ανασκίρτηση (anaskírtisi) |
| genitive | ανασκίρτησης (anaskírtisis) |
| accusative | ανασκίρτηση (anaskírtisi) |
| vocative | ανασκίρτηση (anaskírtisi) |
Older or formal genitive singular: ανασκιρτήσεως (anaskirtíseos)
Related terms
[edit]- see: ανασκιρτώ (anaskirtó, “to be startled”)