ανασκίρτημα
Greek
[edit]Noun
[edit]ανασκίρτημα • (anaskírtima) n (plural ανασκιρτήματα)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ανασκίρτημα (anaskírtima) | ανασκιρτήματα (anaskirtímata) |
| genitive | ανασκιρτήματος (anaskirtímatos) | ανασκιρτημάτων (anaskirtimáton) |
| accusative | ανασκίρτημα (anaskírtima) | ανασκιρτήματα (anaskirtímata) |
| vocative | ανασκίρτημα (anaskírtima) | ανασκιρτήματα (anaskirtímata) |
Synonyms
[edit]- ανασκίρτηση f (anaskírtisi)
Related terms
[edit]- see: ανασκιρτώ (anaskirtó, “to be startled”)