αναρμοδιότητα

Greek

Etymology

From αν- (an-, α- privative) +‎ αρμοδιότητα (armodiótita, “competence, domain, jurisdiction”). First attested 1809 as αρμοδιότης (armodiótis).

Pronunciation

• IPA^(key): /anaɾmoðiˈotita/
• Hyphenation: αν‧αρ‧μο‧δι‧ό‧τη‧τα

Noun

αναρμοδιότητα • (anarmodiótita) f (plural αναρμοδιότητες)

1. (law) incompetence, lack of jurisdiction (lack of legal authority to deal with a matter)

   Η αναρμοδιότητα του δικαστηρίου να εκδικάσει την υπόθεση.

   I anarmodiótita tou dikastiríou na ekdikásei tin ypóthesi.

   The court's lack of jurisdiction to try the case.

Declension

	singular	plural
nominative	αναρμοδιότητα (anarmodiótita)	αναρμοδιότητες (anarmodiótites)
genitive	αναρμοδιότητας (anarmodiótitas)	αναρμοδιοτήτων (anarmodiotíton)
accusative	αναρμοδιότητα (anarmodiótita)	αναρμοδιότητες (anarmodiótites)
vocative	αναρμοδιότητα (anarmodiótita)	αναρμοδιότητες (anarmodiótites)

Antonyms

• (antonym(s) of “lack of jurisdiction, incompetence”): αρμοδιότητα f (armodiótita), δικαιοδοσία f (dikaiodosía)