αναμορφώτρια

Greek

Noun

αναμορφώτρια • (anamorfótria) f (plural αναμορφωτές, masculine αναμορφωτής)

1. reformer (person who seeks to reform)

Declension

Declension of αναμορφώτρια

	singular	plural
nominative	αναμορφώτρια (anamorfótria)	αναμορφώτριες (anamorfótries)
genitive	αναμορφώτριας (anamorfótrias)	αναμορφωτριών (anamorfotrión)
accusative	αναμορφώτρια (anamorfótria)	αναμορφώτριες (anamorfótries)
vocative	αναμορφώτρια (anamorfótria)	αναμορφώτριες (anamorfótries)

Related terms

• see: αναμορφώνω (anamorfóno, “to reform”)