ανακούφιση
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Noun
[edit]ανακούφιση • (anakoúfisi) f (uncountable)
Declension
[edit]singular | |
---|---|
nominative | ανακούφιση (anakoúfisi) |
genitive | ανακούφισης (anakoúfisis) |
accusative | ανακούφιση (anakoúfisi) |
vocative | ανακούφιση (anakoúfisi) |
Older or formal genitive singular: ανακουφίσεως (anakoufíseos)
Related terms
[edit]- ανακουφίζω (anakoufízo, “to soothe, to relieve”)
- ανακουφιστικός (anakoufistikós, “soothing”)