αναίρεση
Greek
[edit]Noun
[edit]αναίρεση • (anaíresi) f (plural αναιρέσεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναίρεση (anaíresi) | αναιρέσεις (anairéseis) |
| genitive | αναίρεσης (anaíresis) | αναιρέσεων (anairéseon) |
| accusative | αναίρεση (anaíresi) | αναιρέσεις (anairéseis) |
| vocative | αναίρεση (anaíresi) | αναιρέσεις (anairéseis) |
Older or formal genitive singular: αναιρέσεως (anairéseos)
Coordinate terms
[edit]- ακύρωση f (akýrosi, “annulment, invalidation”)
Related terms
[edit]- αναιρετικός (anairetikós, “relating to an appeal”, adjective)
- see: αναιρώ (anairó, “to revoke”)
Further reading
[edit]
Αναίρεση (δίκαιο) on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
