ανέκδοτο

Greek

Noun

ανέκδοτο • (anékdoto) n (plural ανέκδοτα)

1. anecdote, a short, entertaining account of an incident
2. joke

Declension

Declension of ανέκδοτο

	singular	plural
nominative	ανέκδοτο (anékdoto)	ανέκδοτα (anékdota)
genitive	ανεκδότου (anekdótou) ανέκδοτου (anékdotou)	ανεκδότων (anekdóton) ανέκδοτων (anékdoton)
accusative	ανέκδοτο (anékdoto)	ανέκδοτα (anékdota)
vocative	ανέκδοτο (anékdoto)	ανέκδοτα (anékdota)

Related terms

• ανεκδοτικός (anekdotikós, “anecdotal”, adjective)
• ανεκδοτογραφία f (anekdotografía, “writing anecdotes”)
• ανεκδοτογραφικός m (anekdotografikós, “anecdotal”)
• ανεκδοτογράφος m (anekdotográfos, “a writer of anecdotes”)
• ανεκδοτολογία f (anekdotología, “telling anecdotes”)
• ανεκδοτολογικά (anekdotologiká, “anecdotally”)
• ανεκδοτολογικός m (anekdotologikós, “anecdotal”)
• ανεκδοτολόγος m (anekdotológos, “raconteur”)
• ανέκδοτος (anékdotos, “unpublished”, adjective)

 

Adjective

ανέκδοτο • (anékdoto)

1. accusative masculine singular of ανέκδοτος (anékdotos)
2. nominative/accusative/vocative neuter singular of ανέκδοτος (anékdotos)