ανάρμοστος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ανάρμοστος • (anármostos) m (feminine ανάρμοστη, neuter ανάρμοστο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανάρμοστος (anármostos) | ανάρμοστη (anármosti) | ανάρμοστο (anármosto) | ανάρμοστοι (anármostoi) | ανάρμοστες (anármostes) | ανάρμοστα (anármosta) | |
| genitive | ανάρμοστου (anármostou) | ανάρμοστης (anármostis) | ανάρμοστου (anármostou) | ανάρμοστων (anármoston) | ανάρμοστων (anármoston) | ανάρμοστων (anármoston) | |
| accusative | ανάρμοστο (anármosto) | ανάρμοστη (anármosti) | ανάρμοστο (anármosto) | ανάρμοστους (anármostous) | ανάρμοστες (anármostes) | ανάρμοστα (anármosta) | |
| vocative | ανάρμοστε (anármoste) | ανάρμοστη (anármosti) | ανάρμοστο (anármosto) | ανάρμοστοι (anármostoi) | ανάρμοστες (anármostes) | ανάρμοστα (anármosta) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανάρμοστος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανάρμοστος, etc.)
Synonyms
[edit]- ακατάλληλος (akatállilos, “unsuitable”)
- απρεπής (aprepís)