αμφιταλαντεύομαι

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek ἀμφιταλαντεύω (amphitalanteúō, “to balance the weight of”) with semantic loan from French vaciller. By surface analysis, αμφι- (amfi-) +‎ ταλαντεύομαι (talantévomai).

Pronunciation

• IPA^(key): /aɱ.fi.ta.lanˈde.vo.me/
• Hyphenation: αμφιταλαντεύομαι

Verb

αμφιταλαντεύομαι • (amfitalantévomai) deponent (past αμφιταλαντεύτηκα/αμφιταλαντεύθηκα)

1. to hesitate, to vacillate, to waver

   Synonyms: αμφιρρέπω (amfirrépo), διστάζω (distázo), ταλαντεύομαι (talantévomai)

Conjugation

αμφιταλαντεύομαι   (deponent: passive forms only)

	Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	αμφιταλαντεύομαι	αμφιταλαντευτώ, αμφιταλαντευθώ
2 sg	αμφιταλαντεύεσαι	αμφιταλαντευτείς, αμφιταλαντευθείς
3 sg	αμφιταλαντεύεται	αμφιταλαντευτεί, αμφιταλαντευθεί
1 pl	αμφιταλαντευόμαστε	αμφιταλαντευτούμε, αμφιταλαντευθούμε
2 pl	αμφιταλαντεύεστε, αμφιταλαντευόσαστε	αμφιταλαντευτείτε, αμφιταλαντευθείτε
3 pl	αμφιταλαντεύονται	αμφιταλαντευτούν(ε), αμφιταλαντευθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	αμφιταλαντευόμουν(α)	αμφιταλαντεύτηκα, αμφιταλαντεύθηκα
2 sg	αμφιταλαντευόσουν(α)	αμφιταλαντεύτηκες, αμφιταλαντεύθηκες
3 sg	αμφιταλαντευόταν(ε)	αμφιταλαντεύτηκε, αμφιταλαντεύθηκε
1 pl	αμφιταλαντευόμασταν, (‑όμαστε)	αμφιταλαντευτήκαμε, αμφιταλαντευθήκαμε
2 pl	αμφιταλαντευόσασταν, (‑όσαστε)	αμφιταλαντευτήκατε, αμφιταλαντευθήκατε
3 pl	αμφιταλαντεύονταν, (αμφιταλαντευόντουσαν)	αμφιταλαντεύτηκαν, αμφιταλαντευτήκαν(ε), αμφιταλαντεύθηκαν, αμφιταλαντευθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα αμφιταλαντεύομαι ➤	θα αμφιταλαντευτώ / αμφιταλαντευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αμφιταλαντεύεσαι, …	θα αμφιταλαντευτείς / αμφιταλαντευθείς, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αμφιταλαντευτεί / αμφιταλαντευθεί
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αμφιταλαντευτεί / αμφιταλαντευθεί
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αμφιταλαντευτεί / αμφιταλαντευθεί
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	αμφιταλαντεύσου
2 pl	αμφιταλαντεύεστε	αμφιταλαντευτείτε, αμφιταλαντευθείτε
Other forms	Passive voice
Present participle ➤	—
Perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	αμφιταλαντευτεί, αμφιταλαντευθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αμφιταλάντευση f (amfitalántefsi, “hesitation”)