αγριεμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of αγριεύομαι (agriévomai), passive voice of αγριεύω (“make wild; scare”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ɣɾi.eˈme.nos/
• Hyphenation: α‧γρι‧ε‧μέ‧νος

Participle

αγριεμένος • (agrieménos) m (feminine αγριεμένη, neuter αγριεμένο)

1. made wild
2. scared

Declension

Declension of αγριεμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αγριεμένος (agrieménos)	αγριεμένη (agrieméni)	αγριεμένο (agrieméno)		αγριεμένοι (agrieménoi)	αγριεμένες (agrieménes)	αγριεμένα (agrieména)
genitive	αγριεμένου (agrieménou)	αγριεμένης (agrieménis)	αγριεμένου (agrieménou)		αγριεμένων (agrieménon)	αγριεμένων (agrieménon)	αγριεμένων (agrieménon)
accusative	αγριεμένο (agrieméno)	αγριεμένη (agrieméni)	αγριεμένο (agrieméno)		αγριεμένους (agrieménous)	αγριεμένες (agrieménes)	αγριεμένα (agrieména)
vocative	αγριεμένε (agrieméne)	αγριεμένη (agrieméni)	αγριεμένο (agrieméno)		αγριεμένοι (agrieménoi)	αγριεμένες (agrieménes)	αγριεμένα (agrieména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγριεμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγριεμένος, etc.)

Related terms

• see: άγριος (ágrios, “wild”)