αγκάθι

Greek

Ancient Greek ἀκάνθιον (akánthion), diminutive of ἄκανθα (ákantha, “thorny plant”).

αγκάθι • (agkáthi) n (plural αγκάθια)

thorn, prickle
Τα τριαντάφυλλα έχουν αγκάθια. ― Ta triantáfylla échoun agkáthia. ― Roses have thorns.
(idiomatic) thorn in the side
thistle

αγκάθα f (agkátha, “large thorn”)
αγκαθένιος (agkathénios, “formed from thorns”)
αγκαθερός (agkatherós, “prickly”)
αγκάθινος (agkáthinos, “formed from thorns”)
αγκαθότοπος m (agkathótopos, “place with many thorns”)
αγκαθωτό σύρμα n (agkathotó sýrma, “barbed wire”)
αγκαθωτός (agkathotós, “prickly”)
αγκίδα f (agkída, “splinter”)
αγκίδι n (agkídi, “barb”)
γαϊδουράγκαθο n (gaïdourágkatho, “cotton thistle, Scotch thistle”)
ξυπόλυτος στ' αγκάθια (xypólytos st' agkáthia, “unprepared”, literally “barefoot into the thorns”)