αγανακτισμένος

Greek

Alternative forms

• αγαναχτισμένος (aganachtisménos) (less formal variant)

Etymology

Passive perfect participle of αγανακτώ (aganaktó, “to be outraged”), a verb without passive forms. The expected form of participle would be *αγανακτημένος, but the form -ισμένος prevailed (as though from the -ίζω ending verbs; like ορίζω)

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ɣa.na.ktiˈzme.nos/
• Hyphenation: α‧γα‧να‧κτι‧σμέ‧νος

Participle

αγανακτισμένος • (aganaktisménos) m (feminine αγανακτισμένη, neuter αγανακτισμένο)

1. angry, indignant

Declension

Declension of αγανακτισμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αγανακτισμένος (aganaktisménos)	αγανακτισμένη (aganaktisméni)	αγανακτισμένο (aganaktisméno)		αγανακτισμένοι (aganaktisménoi)	αγανακτισμένες (aganaktisménes)	αγανακτισμένα (aganaktisména)
genitive	αγανακτισμένου (aganaktisménou)	αγανακτισμένης (aganaktisménis)	αγανακτισμένου (aganaktisménou)		αγανακτισμένων (aganaktisménon)	αγανακτισμένων (aganaktisménon)	αγανακτισμένων (aganaktisménon)
accusative	αγανακτισμένο (aganaktisméno)	αγανακτισμένη (aganaktisméni)	αγανακτισμένο (aganaktisméno)		αγανακτισμένους (aganaktisménous)	αγανακτισμένες (aganaktisménes)	αγανακτισμένα (aganaktisména)
vocative	αγανακτισμένε (aganaktisméne)	αγανακτισμένη (aganaktisméni)	αγανακτισμένο (aganaktisméno)		αγανακτισμένοι (aganaktisménoi)	αγανακτισμένες (aganaktisménes)	αγανακτισμένα (aganaktisména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αγανακτισμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αγανακτισμένος, etc.)

Related terms

• see: αγανάκτηση f (aganáktisi, “outrage”)