αήθης

Greek

Etymology

From adjective ἀήθης (aḗthēs).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈiθis/
• Hyphenation: α‧ή‧θης

Adjective

αήθης • (aḯthis) m (feminine αήθης, neuter άηθες)

1. unethical

Declension

Declension of αήθης

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αήθης (aḯthis)	αήθης (aḯthis)	άηθες (áithes)		αήθεις (aḯtheis)	αήθεις (aḯtheis)	αήθη (aḯthi)
genitive	αήθους (aḯthous) αήθη (aḯthi)	αήθους (aḯthous)	αήθους (aḯthous)		αήθων (aḯthon)	αήθων (aḯthon)	αήθων (aḯthon)
accusative	αήθη (aḯthi)	αήθη (aḯthi)	άηθες (áithes)		αήθεις (aḯtheis)	αήθεις (aḯtheis)	αήθη (aḯthi)
vocative	αήθη (aḯthi)	αήθη (aḯthi)	άηθες (áithes)		αήθεις (aḯtheis)	αήθεις (aḯtheis)	αήθη (aḯthi)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αήθης, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αήθης, etc.)

Antonyms

• ηθικός (ithikós, “ethical”)

Coordinate terms

• αντιδεοντολογικός (antideontologikós, adjective)

Related terms

• see: ηθική f (ithikí, “ethics”)