αήθης

Greek

Etymology

From adjective ἀήθης (aḗthēs).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈiθis/
• Hyphenation: α‧ή‧θης

Adjective

αήθης • (aḯthis) m (feminine αήθης, neuter άηθες)

1. unethical

Declension

Declension of αήθης

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αήθης •	αήθης •	άηθες •	αήθεις •	αήθεις •	αήθη •
genitive	αήθους • / αήθη •	αήθους •	αήθους •	αήθων •	αήθων •	αήθων •
accusative	αήθη •	αήθη •	άηθες •	αήθεις •	αήθεις •	αήθη •
vocative	αήθη •	αήθη •	άηθες •	αήθεις •	αήθεις •	αήθη •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αήθης, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αήθης, etc.)

Antonyms

• ηθικός (ithikós, “ethical”)

Coordinate terms

• αντιδεοντολογικός (antideontologikós, adjective)

Related terms

• see: ηθική f (ithikí, “ethics”)