ηθικός

See also: ἠθικός

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἠθικός (ēthikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /i.θiˈkos/

Adjective

ηθικός • (ithikós) m (feminine ηθική, neuter ηθικό)

1. moral
2. ethical
3. virtuous

Declension

Declension of ηθικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ηθικός (ithikós)	ηθική (ithikí)	ηθικό (ithikó)		ηθικοί (ithikoí)	ηθικές (ithikés)	ηθικά (ithiká)
genitive	ηθικού (ithikoú)	ηθικής (ithikís)	ηθικού (ithikoú)		ηθικών (ithikón)	ηθικών (ithikón)	ηθικών (ithikón)
accusative	ηθικό (ithikó)	ηθική (ithikí)	ηθικό (ithikó)		ηθικούς (ithikoús)	ηθικές (ithikés)	ηθικά (ithiká)
vocative	ηθικέ (ithiké)	ηθική (ithikí)	ηθικό (ithikó)		ηθικοί (ithikoí)	ηθικές (ithikés)	ηθικά (ithiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ηθικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ηθικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative ηθικότερος (ithikóteros) ηθικότερη (ithikóteri) ηθικότερο (ithikótero) ηθικότεροι (ithikóteroi) ηθικότερες (ithikóteres) ηθικότερα (ithikótera) genitive ηθικότερου (ithikóterou) ηθικότερης (ithikóteris) ηθικότερου (ithikóterou) ηθικότερων (ithikóteron) ηθικότερων (ithikóteron) ηθικότερων (ithikóteron) accusative ηθικότερο (ithikótero) ηθικότερη (ithikóteri) ηθικότερο (ithikótero) ηθικότερους (ithikóterous) ηθικότερες (ithikóteres) ηθικότερα (ithikótera) vocative ηθικότερε (ithikótere) ηθικότερη (ithikóteri) ηθικότερο (ithikótero) ηθικότεροι (ithikóteroi) ηθικότερες (ithikóteres) ηθικότερα (ithikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ηθικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative ηθικότατος (ithikótatos) ηθικότατη (ithikótati) ηθικότατο (ithikótato) ηθικότατοι (ithikótatoi) ηθικότατες (ithikótates) ηθικότατα (ithikótata) genitive ηθικότατου (ithikótatou) ηθικότατης (ithikótatis) ηθικότατου (ithikótatou) ηθικότατων (ithikótaton) ηθικότατων (ithikótaton) ηθικότατων (ithikótaton) accusative ηθικότατο (ithikótato) ηθικότατη (ithikótati) ηθικότατο (ithikótato) ηθικότατους (ithikótatous) ηθικότατες (ithikótates) ηθικότατα (ithikótata) vocative ηθικότατε (ithikótate) ηθικότατη (ithikótati) ηθικότατο (ithikótato) ηθικότατοι (ithikótatoi) ηθικότατες (ithikótates) ηθικότατα (ithikótata)

Antonyms

• αήθης (aḯthis, “unethical”)
• ανήθικος (aníthikos, “unethical”)

Related terms

• see: ηθική f (ithikí, “ethics”)

Further reading

• ηθικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language