ίσαλος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from ίσ(ος) (ís(os)) + Ancient Greek ἅλ(ς) (hál(s), “sea”) + -ος (-os), analogously to ύφαλος (ýfalos).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]ίσαλος • (ísalos) m (feminine ίσαλος or ίσαλη, neuter ίσαλο)
Usage notes
[edit]- Used almost exclusively in the context of ίσαλος γραμμή f (ísalos grammí, “waterline”).
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ίσαλος (ísalos) | ίσαλος (ísalos) ίσαλη (ísali) |
ίσαλο (ísalo) | ίσαλοι (ísaloi) | ίσαλοι (ísaloi) ίσαλες (ísales) |
ίσαλα (ísala) | |
| genitive | ισάλου (isálou) ίσαλου (ísalou) |
ισάλου (isálou) ίσαλης (ísalis) |
ισάλου (isálou) ίσαλου (ísalou) |
ισάλων (isálon) ίσαλων (ísalon) |
ισάλων (isálon) ίσαλων (ísalon) |
ισάλων (isálon) ίσαλων (ísalon) | |
| accusative | ίσαλο (ísalo) | ίσαλο (ísalo) ίσαλη (ísali) |
ίσαλο (ísalo) | ισάλους (isálous) ίσαλους (ísalous) |
ισάλους (isálous) ίσαλες (ísales) |
ίσαλα (ísala) | |
| vocative | ίσαλε (ísale) | ίσαλε (ísale) ίσαλη (ísali) |
ίσαλο (ísalo) | ίσαλοι (ísaloi) | ίσαλοι (ísaloi) ίσαλες (ísales) |
ίσαλα (ísala) | |
References
[edit]- ^ ίσαλος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language