έντιμος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἔντιμος (éntimos, “honoured”) with semantic loan from French honnête and honorable.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈen.di.mos/

Adjective

έντιμος • (éntimos) m (feminine έντιμη, neuter έντιμο)

1. honourable (UK), honorable (US) (worthy of respect; conforming to what honour dictates)
2. honest, upright (scrupulous with regard to truth and ethics)
3. (formal, in the superlative Εντιμότατος, as an honorific address or title) Honourable (UK), Honorable (US)

Declension

Declension of έντιμος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	έντιμος (éntimos)	έντιμη (éntimi)	έντιμο (éntimo)		έντιμοι (éntimoi)	έντιμες (éntimes)	έντιμα (éntima)
genitive	έντιμου (éntimou)	έντιμης (éntimis)	έντιμου (éntimou)		έντιμων (éntimon)	έντιμων (éntimon)	έντιμων (éntimon)
accusative	έντιμο (éntimo)	έντιμη (éntimi)	έντιμο (éntimo)		έντιμους (éntimous)	έντιμες (éntimes)	έντιμα (éntima)
vocative	έντιμε (éntime)	έντιμη (éntimi)	έντιμο (éntimo)		έντιμοι (éntimoi)	έντιμες (éntimes)	έντιμα (éntima)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο έντιμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο έντιμος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative εντιμότερος (entimóteros) εντιμότερη (entimóteri) εντιμότερο (entimótero) εντιμότεροι (entimóteroi) εντιμότερες (entimóteres) εντιμότερα (entimótera) genitive εντιμότερου (entimóterou) εντιμότερης (entimóteris) εντιμότερου (entimóterou) εντιμότερων (entimóteron) εντιμότερων (entimóteron) εντιμότερων (entimóteron) accusative εντιμότερο (entimótero) εντιμότερη (entimóteri) εντιμότερο (entimótero) εντιμότερους (entimóterous) εντιμότερες (entimóteres) εντιμότερα (entimótera) vocative εντιμότερε (entimótere) εντιμότερη (entimóteri) εντιμότερο (entimótero) εντιμότεροι (entimóteroi) εντιμότερες (entimóteres) εντιμότερα (entimótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο εντιμότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative εντιμότατος (entimótatos) εντιμότατη (entimótati) εντιμότατο (entimótato) εντιμότατοι (entimótatoi) εντιμότατες (entimótates) εντιμότατα (entimótata) genitive εντιμότατου (entimótatou) εντιμότατης (entimótatis) εντιμότατου (entimótatou) εντιμότατων (entimótaton) εντιμότατων (entimótaton) εντιμότατων (entimótaton) accusative εντιμότατο (entimótato) εντιμότατη (entimótati) εντιμότατο (entimótato) εντιμότατους (entimótatous) εντιμότατες (entimótates) εντιμότατα (entimótata) vocative εντιμότατε (entimótate) εντιμότατη (entimótati) εντιμότατο (entimótato) εντιμότατοι (entimótatoi) εντιμότατες (entimótates) εντιμότατα (entimótata)

Derived terms

• ανέντιμος (anéntimos)
• έντιμα (éntima)

 

Related terms

• εντιμότητα f (entimótita)
• εντίμως (entímos)