ένδοξος
Jump to navigation
Jump to search
See also: ἔνδοξος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek ἔνδοξος (éndoxos).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]ένδοξος • (éndoxos) m (feminine ένδοξη, neuter ένδοξο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ένδοξος (éndoxos) | ένδοξη (éndoxi) | ένδοξο (éndoxo) | ένδοξοι (éndoxoi) | ένδοξες (éndoxes) | ένδοξα (éndoxa) | |
| genitive | ένδοξου (éndoxou) | ένδοξης (éndoxis) | ένδοξου (éndoxou) | ένδοξων (éndoxon) | ένδοξων (éndoxon) | ένδοξων (éndoxon) | |
| accusative | ένδοξο (éndoxo) | ένδοξη (éndoxi) | ένδοξο (éndoxo) | ένδοξους (éndoxous) | ένδοξες (éndoxes) | ένδοξα (éndoxa) | |
| vocative | ένδοξε (éndoxe) | ένδοξη (éndoxi) | ένδοξο (éndoxo) | ένδοξοι (éndoxoi) | ένδοξες (éndoxes) | ένδοξα (éndoxa) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ένδοξος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ένδοξος, etc.)
Derived terms
[edit]- ένδοξα (éndoxa, adverb)
Related terms
[edit]- ενδόξως (endóxos)
- and see: δόξα f (dóxa)
References
[edit]- ^ ένδοξος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language