έκκληση

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Koine Greek ἔκκλησις (ékklēsis), with -ση (-si) suffix.[1]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

έκκληση • (ékklisi) f (plural εκκλήσεις)

  1. appeal, call (an entreaty or invocation: for help, support, etc.)

Declension

[edit]
singular plural
nominative έκκληση (ékklisi) εκκλήσεις (ekklíseis)
genitive έκκλησης (ékklisis) εκκλήσεων (ekklíseon)
accusative έκκληση (ékklisi) εκκλήσεις (ekklíseis)
vocative έκκληση (ékklisi) εκκλήσεις (ekklíseis)

Older or formal genitive singular: εκκλήσεως (ekklíseos)

References

[edit]
  1. ^ έκκληση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=έκκληση&oldid=82615635"