Jump to content

έδαφος

From Wiktionary, the free dictionary
See also: ἔδαφος

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learnedly, from Ancient Greek ἔδαφος (édaphos).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈe.ða.fos/
  • Hyphenation: έ‧δα‧φος

Noun

[edit]

έδαφος (édafosn (plural εδάφη)

  1. ground
    κερδίζω έδαφοςkerdízo édafosΙ gain ground
    χάνω έδαφοςcháno édafosΙ lose ground
    Ξάπλωσε στο έδαφος.
    Xáplose sto édafos.
    He lay down on the ground.
  2. soil, land, earth
    Το έδαφος εδώ ήταν κάποτε γόνιμο.To édafos edó ítan kápote gónimo.The soil was once fertile here.
  3. territory, soil
    Βρεθήκαμε πάλι σε ελληνικό έδαφος.Vrethíkame páli se ellinikó édafos.We were back on Greek soil.

Declension

[edit]
Declension of έδαφος
singular plural
nominative έδαφος (édafos) εδάφη (edáfi)
genitive εδάφους (edáfous) εδαφών (edafón)
accusative έδαφος (édafos) εδάφη (edáfi)
vocative έδαφος (édafos) εδάφη (edáfi)
[edit]

Further reading

[edit]