έγκυος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἔγκῠος (énkuos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeŋ.ɟi.os/
• Homophone: έγγειος (éngeios)

Adjective

έγκυος • (égkyos) m (feminine έγκυος or έγκυα, neuter έγκυο)

1. pregnant

   Είμαι τεσσάρων μηνών έγκυος.

   Eímai tessáron minón égkyos.

   I am four months pregnant.

Declension

Declension of έγκυος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	έγκυος •	έγκυος • / έγκυα •	έγκυο •	έγκυοι •	έγκυοι • / έγκυες •	έγκυα •
genitive	έγκυου •	έγκυου • / έγκυας •	έγκυου •	έγκυων •	έγκυων •	έγκυων •
accusative	έγκυο •	έγκυο • / έγκυα •	έγκυο •	έγκυους •	έγκυους • / έγκυες •	έγκυα •
vocative	έγκυε •	έγκυε • / έγκυα •	έγκυο •	έγκυοι •	έγκυοι • / έγκυες •	έγκυα •

Synonyms

• γκαστρωμένος (gkastroménos, “up the duff, preggers”) (colloquial)

Related terms

• εγκυμοσύνη f (egkymosýni, “pregnancy”)

Noun

έγκυος • (égkyos) f (plural έγκυοι)

1. pregnant woman, gravida

Declension

Declension of έγκυος

	singular	plural
nominative	έγκυος •	έγκυοι •
genitive	εγκύου •	εγκύων •
accusative	έγκυο •	εγκύους •
vocative	έγκυε •,  έγκυο •	έγκυοι •

Further reading

• έγκυος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language