έγκλιση

See also: έγκληση

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἔγκλισις (énklisis).

Pronunciation

• Homophone: έγκληση (égklisi)

Noun

έγκλιση • (égklisi) f (plural εγκλίσεις)

1. (grammar) grammatical mood, mood
2. (linguistics) enclisis

Declension

Declension of έγκλιση

	singular	plural
nominative	έγκλιση (égklisi)	εγκλίσεις (egklíseis)
genitive	έγκλισης (égklisis)	εγκλίσεων (egklíseon)
accusative	έγκλιση (égklisi)	εγκλίσεις (egklíseis)
vocative	έγκλιση (égklisi)	εγκλίσεις (egklíseis)

Older or formal genitive singular: εγκλίσεως (egklíseos)

See also

• ευκτική f (efktikí, “optative mood”)
• οριστική f (oristikí, “indicative mood”)
• προστακτική f (prostaktikí, “imperative mood”)
• υποτακτική f (ypotaktikí, “subjunctive mood”)