άτομο

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄτομον (átomon), neuter of ἄτομος (átomos, “indivisible”). For sense "individual", semantic loan from French individu. For sense in physics, semantic loan from French atome.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈa.to.mo/
• Hyphenation: ά‧το‧μο

Noun

άτομο • (átomo) n (plural άτομα)

1. person, individual
2. (physics, chemistry) atom (smallest particle of an element)

Declension

	singular	plural
nominative	άτομο (átomo)	άτομα (átoma)
genitive	ατόμου (atómou)	ατόμων (atómon)
accusative	άτομο (átomo)	άτομα (átoma)
vocative	άτομο (átomo)	άτομα (átoma)

Related terms

• ατομικισμός f (atomikismós, “individualism”)
• ατομικιστής m (atomikistís, “individualist”)
• ατομικίστρια f (atomikístria, “individualist”)
• ατομικιστικός (atomikistikós, “individualistic”, adjective)
• ατομικός (atomikós, “atomic”, adjective)
• ατομικότητα f (atomikótita, “individualality”)
• ατομισμός m (atomismós, “individualism”)
• ατομιστής m (atomistís, “individualist”)

Further reading

• άτομο on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• “άτομο”, in Platform to search dictionaries of modern and medieval Greek at the Centre for the Greek language