Μειόκαινο
Greek
[edit]Proper noun
[edit]Μειόκαινο • (Meiókaino) n
Declension
[edit]| singular | |
|---|---|
| nominative | Μειόκαινο (Meiókaino) |
| genitive | Μειοκαίνου (Meiokaínou) |
| accusative | Μειόκαινο (Meiókaino) |
| vocative | Μειόκαινο (Meiókaino) |
Related terms
[edit]- μειόκαινος (meiókainos, “Miocene”)