ćmić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *tьmiti.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈt͡ɕmit͡ɕ/

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /ˈt͡ɕmit͡ɕ/
• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈt͡ɕmit͡ɕ/
• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ˈt͡ɕmit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕ
• Syllabification: ćmić

Verb

ćmić impf

1. (intransitive or reflexive with się) to dizzy
2. (intransitive or reflexive with się) to incandesce

   Synonym: żarzyć się

3. (intransitive) to hurt (to be painful)

   Synonym: pobolewać

   1. (intransitive, Kuyavia, Near Masovian, Kielce, specifically of teeth) Synonym of boleć

      Ćmi mi w gębie ząb. (Kielce) ― My tooth in my mouth is hurting.

4. (intransitive, colloquial) to smoke a cigarette

   Synonym: palić

Conjugation

Conjugation of ćmić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ćmić
present tense	1st	ćmię			ćmimy
	2nd	ćmisz			ćmicie
	3rd	ćmi			ćmią
	impersonal	ćmi się
past tense	1st	ćmiłem, -(e)m ćmił	ćmiłam, -(e)m ćmiła	ćmiłom, -(e)m ćmiło	ćmiliśmy, -(e)śmy ćmili	ćmiłyśmy, -(e)śmy ćmiły
	2nd	ćmiłeś, -(e)ś ćmił	ćmiłaś, -(e)ś ćmiła	ćmiłoś, -(e)ś ćmiło	ćmiliście, -(e)ście ćmili	ćmiłyście, -(e)ście ćmiły
	3rd	ćmił	ćmiła	ćmiło	ćmili	ćmiły
	impersonal	ćmiono
future tense	1st	będę ćmił, będę ćmić	będę ćmiła, będę ćmić	będę ćmiło, będę ćmić	będziemy ćmili, będziemy ćmić	będziemy ćmiły, będziemy ćmić
	2nd	będziesz ćmił, będziesz ćmić	będziesz ćmiła, będziesz ćmić	będziesz ćmiło, będziesz ćmić	będziecie ćmili, będziecie ćmić	będziecie ćmiły, będziecie ćmić
	3rd	będzie ćmił, będzie ćmić	będzie ćmiła, będzie ćmić	będzie ćmiło, będzie ćmić	będą ćmili, będą ćmić	będą ćmiły, będą ćmić
	impersonal	będzie ćmić się
conditional	1st	ćmiłbym, bym ćmił	ćmiłabym, bym ćmiła	ćmiłobym, bym ćmiło	ćmilibyśmy, byśmy ćmili	ćmiłybyśmy, byśmy ćmiły
	2nd	ćmiłbyś, byś ćmił	ćmiłabyś, byś ćmiła	ćmiłobyś, byś ćmiło	ćmilibyście, byście ćmili	ćmiłybyście, byście ćmiły
	3rd	ćmiłby, by ćmił	ćmiłaby, by ćmiła	ćmiłoby, by ćmiło	ćmiliby, by ćmili	ćmiłyby, by ćmiły
	impersonal	ćmiono by
imperative	1st	niech ćmię			ćmijmy
	2nd	ćmij			ćmijcie
	3rd	niech ćmi			niech ćmią
active adjectival participle		ćmiący	ćmiąca	ćmiące	ćmiący	ćmiące
contemporary adverbial participle		ćmiąc
verbal noun		ćmienie

Derived terms

(verbs):

• przyćmić
• przyćmiewać
• zaćmić
• zaćmiewać

Further reading

• ćmić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ćmić in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Matlakowski (1892) “ćmić”, in Słownik wyrazów ludowych zebranych w Czerskiem i na Kujawach (in Polish), Kraków: nakł. Akademii Umiejętności; Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem A. M. Kosterkiewicza, page 3
• Władysław Siarkowski (1891) “ćmić”, in “Słowniczek gwary ludowej z okolic Pińczowa”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, page 336