przyćmić

Polish

Etymology

From przy- +‎ ćmić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɘ.t͡ɕmit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ɕmit͡ɕ
• Syllabification: przy‧ćmić

Verb

przyćmić pf (imperfective przyćmiewać)

1. (transitive, reflexive) to dim, to darken
2. (transitive) to eclipse, to overshadow, to outshine

Conjugation

Conjugation of przyćmić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przyćmić
future tense	1st	przyćmię			przyćmimy
	2nd	przyćmisz			przyćmicie
	3rd	przyćmi			przyćmią
	impersonal	przyćmi się
past tense	1st	przyćmiłem, -(e)m przyćmił	przyćmiłam, -(e)m przyćmiła	przyćmiłom, -(e)m przyćmiło	przyćmiliśmy, -(e)śmy przyćmili	przyćmiłyśmy, -(e)śmy przyćmiły
	2nd	przyćmiłeś, -(e)ś przyćmił	przyćmiłaś, -(e)ś przyćmiła	przyćmiłoś, -(e)ś przyćmiło	przyćmiliście, -(e)ście przyćmili	przyćmiłyście, -(e)ście przyćmiły
	3rd	przyćmił	przyćmiła	przyćmiło	przyćmili	przyćmiły
	impersonal	przyćmiono
conditional	1st	przyćmiłbym, bym przyćmił	przyćmiłabym, bym przyćmiła	przyćmiłobym, bym przyćmiło	przyćmilibyśmy, byśmy przyćmili	przyćmiłybyśmy, byśmy przyćmiły
	2nd	przyćmiłbyś, byś przyćmił	przyćmiłabyś, byś przyćmiła	przyćmiłobyś, byś przyćmiło	przyćmilibyście, byście przyćmili	przyćmiłybyście, byście przyćmiły
	3rd	przyćmiłby, by przyćmił	przyćmiłaby, by przyćmiła	przyćmiłoby, by przyćmiło	przyćmiliby, by przyćmili	przyćmiłyby, by przyćmiły
	impersonal	przyćmiono by
imperative	1st	niech przyćmię			przyćmijmy
	2nd	przyćmij			przyćmijcie
	3rd	niech przyćmi			niech przyćmią
passive adjectival participle		przyćmiony	przyćmiona	przyćmione	przyćmieni	przyćmione
anterior adverbial participle		przyćmiwszy
verbal noun		przyćmienie

Further reading

• przyćmić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przyćmić in Polish dictionaries at PWN